اگرامروز پسر نه ساله سوسن تبیانیان، از غم دوری، از حق ابتدایی " در کنار مادر بودن" می گوید، فردا "ستاره" و "شکیب" از اندوه ندیدن پدری خواهند گفت که باید سه سال را در پشت میله های بی رحم زندان سمنان بگذراند.
سیامک ایقانی فردا 15 آبان ماه دوران محکومیت سه ساله خود را آغاز خواهد کرد. وی پیشتر در 7 اردیبهشت 88 در مغازه خود در سمنان دستگیر شده بود و به قید وثیقه 100 میلیون تومانی به طور موقت آزاد گردید. دادگاه اولیه و تجدید نظر او را به جرم" تبلیغ علیه نظام " و "تبلیغ بهاییت" به 3 سال حبس تعزیری محکوم نموده بود.
به مانند تمام موارد پیشین، هر فعالیت فرهنگی و بیان عقاید بهاییان و حتی در مواردی رسیدگی به امور مذهبی این اقلیت دینی، به عنوان"تبلیغ علیه نظام" تعبیر می شود تا بتوان به این کلام، احکام ناعادلانه صادر کرد؛ اما این بیداد تنها بر شخص زندانی نمی رود.
زمانی که در 25سحرگاه آذر ماه 87 به 20 خانه از بهاییان سمنان هجوم برده شد، همسر سیامک ایقانی باردار بود و نیز دختری خردسال در خانه داشت. در همان روز مادر این زن یعنی صهبا رضوانی را دستگیر کردند و منزل این 20 خانواده را زیر و رو نمودند. وقتی در 7 اردیبهشت 88 سیامک ایقانی بازداشت شد هنوز کودک دومشان به دنیا نیامده بود و همسر و کودک خردسالش این هجوم را بار دیگر تاب آوردند و اینک این پدر با دو فرزند خردسال باید روانه زندان شود. این ظلم بی دلیل تنها به سیامک ایقانی و سایر افرادی که با این احکام ناعادلانه محبوس می شوند، وارد نمی شود؛ کودکانی که ماهها وسالها و بهتر است بگوییم لحظه ها از داشتن پدر و مادر در کنار خویش محرومند نیز به درد می آیند، مادر و پدرانی که جگر گوشگانشان، به خاطر عقاید یا فعالیت های بشر دوستانه شان، باید سالهای جوانیشان را در این ظلمتکده ها بگذرانند هم بی نصیب نمی مانند؛ همسرانی که باید در تنهایی خود غم دوری عزیزانشان را فرو خورند و لبخند و امید به کودکانشان بخشند، نیز زیر این تازیانه بی عدالتی زخمی خواهند شد.
کجایند این مدعیان دین و خدا پرستی و عدالت که حتی کودکان بی گناه نیز از سیاهی احکام ناعادلانه شان در امان نیستند؟ در واقع آنان محکومند؛ آنان که در پشت عقاید تنگ و باور محدودشان اسیرند؛ که در دلشان جز عشق به خود و در ذهنشان جز باور محدود خویش نمی گنجد و خدا را به اندازه تفکر کوچک خود، حقیر داشته اند و حقیقت را در قالب تنگ توهماتشان خوار پنداشته اند!،
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات شما سبب بهتر شدن محتوای وبلاگ و یادگیری بیشتر نویسندگان آن خواهد شد