عبدالبهاء
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آئین بهائی |
|
| شخصیت‌های اصلی | |
|
بهاءالله باب · عبدالبهاء شوقی افندی |
|
| نوشته‌ها | |
| کتاب اقدس · کتاب ایقان کلمات مبارکه مکنونه رساله سوال و جواب کتاب بیان · هفت وادی کتاب عهدی · الواح وصایا |
|
| مؤسسات | |
|
نظم اداری ولی امرالله بیت‌العدل اعظم محافل روحانی |
|
| تاریخچه | |
|
تاریخچه دیانت بهائی بابیان · شیخ احمد احسائی |
|
| شخصیت‌های بارز | |
|
مارثاروت · طاهره بدیع · حروف حی ایادیان امرالله |
|
| بیشتر | |
|
نشانه‌ها · احکام آموزه‌ها · ادبیات گاهشماری بهائی‌ستیزی فهرست مقالات بهائی |
فهرست مندرجات[نهفتن] |
[ویرایش] زندگی‌نامه
راجع به شخصیت او مهدی بامداد در شرح حال رجال ایران چنین می‌نویسد: «عباس افندی که درمیان بهائیان به غصن اعظم و عبدالبهاء معروفیت دارد، پسر ارشد میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله‌است... عباس افندی مردی بوده‌است بسیار زرنگ، زیرک، با هوش، سائس، مطلع، باگذشت، مردم شناس و مردم دار.»[۳][ویرایش] ولادت
او در پنجم جمادی الاولی سال ۱۲۶۰ هجری قمری مطابق با ۲۳ مه ۱۸۴۴ در تهران متولد شد. عبدالبهاء درباره دوران کودکی خود می‌گوید: «ما در تهران همه نوع اسباب آسایش و زندگانی داشتیم ولی در یک روز همه را غارت نمودند.[۴]»[ویرایش] تبعید
عبدالبهاء تا سال ۱۹۰۸ میلادی به خاطر گزارش‌های عده‌ای مخالفان، به دستور امپراتور عثمانی، سلطان عبدالحمید در عکا زندانی بود.[۲] وی جمعه‌ها در عکا در مسجد حاضر می‌شد.[۶] در ماه رمضان، ماهی که مسلمانان در آن روزه می‌گیرند، وی و دیگر بهائیان با وسواس زیاد در آنجا به مانند مسلمان به خاطر صلح و جلوگیری از نسبت بدعت از طرف جامعه رعایت این ماه را می‌کردند.[۷]
[ویرایش] ازدواج
در دوران زندان در بیت عبود در قلعه عکا با فاطمه دخت میرزا محمدعلی نهری اصفهانی که به «منیره» موسوم شد، ازدواج کرد و حاصل این ازدواج ضیائیه مادر شوقی افندی بود. Smith, Peter. (2000). "`Abdu'l-Bahá". A concise encyclopedia of the Bahá'í Faith. Oxford: Oneworld Publications. ISBN 1-85168-184-1.[ویرایش] سفر به مصر، اروپا و آمریکا
انقلاب ترک جوان و انقراض امپراتوری عثمانی موجب گردید که عبدالبهاء در سال ۱۹۰۸ در سنین پیری از زندان و تبعید خلاصی یابد.[۸] بعد از آزادی از زندان و موفقیت در اتمام ساختمان مقام اعلی، مقبره باب، عبدالبهاء تصمیم به سفر و رساندن ابلاغ پیام بهاءالله به اروپا و آمریکا گرفت. به دعوت بهائیان غرب به یک مسافرت سه ساله (۱۹۱۳-۱۹۱۱) به مصر، اروپا و آمریکای شمالی رفت. در جریان این سفرها عبدالبهاء در مجامع فراوانی به سخنرانی و تبلیغ دین بهایی پرداخت.[۲] عبدالبهاء در اروپا و آمریکا به نام پیامبر صلح معروف شد. عده‌ای از صاحب‌نامان غرب چون الکساندر گراهامبل مخترع تلفن، پرزیدنت روزولت رئیس جمور سابق ایالات متحده آمریکا و آدمیرال پری، کاشف قطب جنوب در این اسفار با وی دیدار کردند.[۹]سخنرانی‌های عبدالبهاء در کتابی به نام مجموعه خطابات در سال ۱۹۲۰ در مصر چاپ شد.
در لندن در مصاحبه با مدیر روزنامه تیاسفی‌ها چنین می‌گوید:
| « | هرکس به وحدت بشر خدمت کند در درگاه احدیت مقبول است... حضرت موسی خدمت به وحدت انسانی نمود، حضرت مسیح وحدت عالم انسانی تأسیس کرد، حضرت محمد اعلان وحدت انسانی نمود... بهاءالله تجدید تعالیم انبیاء فرمود... برای شما تأییدات الهیه می‌طلبم.[۱۰] | » |
«از تقالید دست بردارید دین باید سبب الفت و محبت باشد. اگر سبب عداوت گردد عدم دین به از وجود آن است.»[۱۱][۱۲]
[ویرایش] بازگشت به حیفا
بازگشت او به حیفا مقارن با شامگاه اولین روز جنگ جهانی اول بود که دوران خطرناکی برای وی بود تا اینکه فلسطین به اشغال قوای انگلیسی به فرماندهی ژنرال الن بی در آمد. وی در 27 آوریل 1920 از قیومیت فلسطین به دلیل تلاش‌های انسان‌دوستانه در طول جنگ لقب سر گرفت.[۲][ویرایش] درگذشت
[ویرایش] شرح تشییع جنازه
شرح تشییع جنازه و متن سخنرانی‌های در تشییع جنازه توسط روزنامه النفیر در حیفا به شماره ۲۸۸۹-۹ اول دسامبر ۱۹۲۱ به ثبت رسیده‌است. ادیب یوسف افندی در این مراسم اینچنین سخنرانی نمود:| « | ای معشر عرب و عجم برای که گریه و زاری میکنید آیا برای کسی است که در حیات دیروزی خود بزرگ بود و در موت امروزی برزگتر است... نظر براست کنید نظر به چپ نمائید. نظر به شرق و غرب نمائید ببینید چه عظمت و جلالی غیبت نموده چه پایه بزرگ صلحی منهدم شده چه لبهای فصیحی خاموش گشته و اسفا...[۱۴] | » |
[ویرایش] آثار
اگرچه عبدالبهاء کاملا بر زبان عربی مسلط بود (او بیشتر عمر خود را در کشورهای عربی گذرانده بود) و الواح بسیاری به زبان عربی نوشته، عمده آثار او به زبان فارسی است. سبک عربی او بسیار منظم است اما گاهی اوقات پیچیده‌تر و متداول‌تر از پدرش است.[۱۶] از آنجایی که وی بیشتر عمر خود را در کشورهای عربی گذرانده بود و ادبیات عربی را فراگرفته بود، سبک عربی او اصیل‌تر از پدرش، بهاءالله است. هم در زبان عربی و هم در فارسی او مهارت خاصی در پرورش آگاهانه اقسام ادبی دارد. آثاری چون رساله مدنیه و رساله سیاسیه نزدیکی خاصی با آثار بسیاری از اصلاح‌طلبان آن زمان چون «ملکم خان» دارد البته میزان تاثیر هر یک باید عمیق‌تر بررسی شود.[۲]- مقاله شخص سیاح (تاریخ دوره اول دین بهائی) (به فارسی)[۲]
- آثاری نظیر مفاوضات، تذکرة الوفا، مکاتیب برای جامعه بهائی.
- مفاوضات جواب به سئوالات خانمی آمریکائی است در زمینه تاریخ ادیان و مباحث فلسفی، تاریخی و علمی.
- تذکرة الوفا شرح حال برخی از بهائیان.
- مکاتیب، نامه هائی است که به سئوالات بهائیان جواب داده و آنها را راه نمائی کرده‌است.
- آثاری نظیر رساله مدنیه، رساله سیاسیه و مقاله شخص سیاح.
- این سه اثر بدون امضای او منتشر شده‌است.
- مقاله اصلی: رساله مدنیه
- عبدالبهاء رساله مدنیه را به دستور بهاءالله و در سال ۱۸۷۵ تحت عنوان اسرارالغیبیه لاسباب المدنیه می‌نویسد. این نوشته به طور خطی درایران منتشر می‌شود اما بعداً و در سال ۱۸۸۲ در بمبئی بدون ذکر نام نویسنده چاپ می‌شود.[۱۷]
- رساله مدنیه (به فارسی)
- کتاب سیاسیه (در سیاست مدن) (به فارسی)
- کتاب مفاوضات (مشتمل بر رسائل مهمه و فلسفه و روحانی و تفسیر و غیرها)
- کتاب مکاتیب (در ۴ جلد) (مشتمل بر الواح به فارسی و عربی)
- تذکرة الوفا (مشتمل بر شرح احوال نفوس زکیه)
- مجموعه مناجات‌ها به فارسی
- مجموعه مناجات‌ها به عربی
- جواب نامه جمعیت لاهای (برای اجرای صلح عمومی)
- دراری الملکوت (الواح به افتخار اطفال شرق و غرب)
- جواب دکتر پروفسور دکتر فورل
- خطابات مبارکه در ۲ جلد به فارسی و عربی
- مجموعه الواح به زبان آذری
- لوح امریک
- الواح وصایای مبارکه (وصیت نامه)
- الواح و آثار متعدد دیگری نیز موجود است که هنوز به چاپ عکسی نرسیده‌است.
[ویرایش] پانویس
- ↑ *Balyuzi, H.M. (1973). The Báb: The Herald of the Day of Days. Oxford, UK: George Ronald. ISBN 0853980489.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ D. M. MacEoin. (۱۹۸۲). "ABD-AL-BAHĀ". Encyclopedia Iranica. Retrieved on ۲۰۱۰-۰۸-۱۰.
- ↑ شرح حال رجال ایران در قرن ۱۴، ۱۳، ۱۲ هجری، مهدی بامداد، انتشارات زوار ۱۳۷۱، جلد ۲ ص ۲۰۲ و ۲۰۳
- ↑ بدایع الاثار، جلد دوم، لجنه نشر آثار امری آلمان ۱۹۸۷، صفحه ۲۰۶
- ↑ *Balyuzi, H.M. (1973). The Báb: The Herald of the Day of Days. Oxford, UK: George Ronald. ISBN 0853980489.
- ↑ Studies in honor of the late Hasan M. Balyuzi By Moojan Momen,p. 263
- ↑ M. H. Phelps, Life and Teachings of Abbās Effendi, London, 1912, p. 101
- ↑ دانشنامه ایرانیکا، عبدالبهاء
- ↑ *Parsons, Agnes. (1996). Abdu'L-Baha in America: Agnes Parsons' Diary, April 11, 1912-November 11, 1912 : Supplemented With Episodes from Mahmud's Diary. Kalimat Press. ISBN 0933770979.
- ↑ مجموعه خطابات چاپ مصر، فرج‌الله ذکرالکردی ۱۹۲۱، ص ۱۸.
- ↑ خطابات جلد دوم صفحه ۲۲۷
- ↑ (خطابات صفحه ۳۱)
- ↑ God Passes By, Shoghi Effendi, US Bahá’í Publishing Trust, 1979 second printing Chapter XXI: The Passing of ‘Abdu’l-Bahá, p. 313-320
- ↑ روزنامه النفیر در حیفا به شماره ۲۸۸۹-۹ اول دسامبر ۱۹۲۱
- ↑ روزنامه النفیر در حیفا به شماره ۲۸۸۹-۹ اول دسامبر ۱۹۲۱
- ↑ John Walbridge. «Appendices». Essays and Notes on babi and Bahai History. H-Bahai Digital Library، 204-205.
- ↑ مجموعه آثار بهائی، بخش حضرت عبدالبهاء
[ویرایش] منابع
- وب‌گاه رسمی دین بهائی
- سخنی کوتاه درباره آئین بهائی صفحه ۱۱
- آموزه‌های نظم نوین جهانی صفحه ۲۸۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات شما سبب بهتر شدن محتوای وبلاگ و یادگیری بیشتر نویسندگان آن خواهد شد