آیا براستی ؟
حسین 27/9/1389
آیا براستی مسلمانان در عصر امروز تمایل دارند دین خود را با خشونت ترویج دهند ؟
شاید
اکثر مسلمانان جهان با این تمایل مخالف باشند اما آنچه در کشورهای مسلمان
ظهور و بروز دارد و شاید بتوان گفت که این ظهور و بروز را رسانه ها هم
دامن می زند تفرقه و فرقه گرائی و ارتجاع غیر اصولی بسمت و سوی عصر جاهلیت
دارد تا عصر اسلامیت .
در
کشور مقدس ایران برخی از متعصبین که متاسفانه عنان قوای مختلف کشور مستقیم
و غیر مستقیم در دست ایشان است با احساس حقانیت افراطی و تمایل به قدرت
جنون آمیز و تمایل به بیان شرعیت و محبوبیت و مقبولیت خود در بین مردم روش
هائی را پیشه کرده اند که گاه خودشان هم قبول ندارند اما بنا به مصلحت و
سیاست چاره ای جز این نمی بینند و برایشان موردی ندارد که اگر شهرتشان در
جهان "طالبانی" هم باشد ؛ بحثی ندارد فقط شهرت و اسم و رسم آنان در رسانه
ها هر روز بارها تکرار شود احساس شعف به ایشان دست می دهد .
اگر به اینان بگوئید که این روش شما یعنی عدم درک برابری می گویند برابری نزدشان گونه ای دیگر تعریف دارد .
اگر
از مفهوم برادری و هم نوع بودن بیان کنی برادر و هم نوع به زعم شان فردی
است که مانند آنان فکر کند و عمل کند و لاغیر و غیر آن دشمن است و بس .
از کلمه شهروندی و دمکراسی حالشان بهم می خورد که این الفاظ را غربیان ساخته اند که بنیان دین را نابود نمایند .
و
زمانی که آیات قران را مبتنی بر تفکر و تحقیق و اندیشه و عدم اکراه در دین
و عدم اجبار در انتخاب گوشزدشان می کنی از باب تفسیر وارد شده که مسلمان
اگر تا بلوغ مسلمان باشد باید مسلمان بماند و غیر آن را مجازات مرگ و
اعدام است و بس و قرآن را برای منبر می خواهند نه فهم و عمل .
جهانیان
به ایشان می گویند چرا آنان که دین و آئینی دیگر انتخاب کنند هم گمراهند و
هم خیانت کار هم جاسوس هستند و هم دست نشانده غرب و شرق هم هدفشان اخلال
در امنیت ملی است و هم فکرشان توهین به مقدسات ؟ فقط برای اینکه آئینی
دیگر را و دینی دیگر را به غیر از اسلام می خواهند ؟
و
سئوالی است که افکار جهان سی سال است جوابی برایش نیافته که چرا به نام
اسلام رعب و وحشت ایجاد می شود و به نام ائمه و در جهت ترویج دین مبین
اسلام محرومیت های اقتصادی و اجتماعی و تحصیلی اعمال می گردد ؟
چرا تظاهر به دینداری می کنند اما حاضر به مناظره با گروهی به قول خودشان کوچک در رسانه ها نیستند ؟ از چه هراس دارند ؟
و
بیش از یک سال است که این درگیری از اقلیت های دینی به اقلیت های سیاسی
رسیده و جوانانی که تنها جرمشان نقدی از نظام بوده و هدفشان آبادانی ایران
در حبس هستند هر چند هفت پشتشان شیعه بوده و خودشانهم هنوز خود را شیعه
اثنی عشری می دانند و تنها می خواهند در معرض تهمت ها و دروغ ها و افترا و
هجوم بی شرمانه رسانه ها قرار نگیرند , دولت و نظام یار مظلومان باشد نه
حامی گروههای دین ستیز فشار تبار.
مردم از دولت انتظار دارند که اهل منطق باشد نه جویای سفسطه های پوچ .
مردم
مسلمان امروز می ترسند که دینشان که معتقد هستند که داروی جهان است و در
جهت حفظ و حمایت و صیانت مستضعفین به زهر کشنده بدل شود .
شاید
برخی از بدنه این قدرت طلبان در حقیقت تنها به دنبال معاشی یومیه هستند ؛
اما آیا این ایام محرم زمان تفکر در زندگی حسین(ع) است یا فقط پوشش سیاه
و لباس عزا تکلیف و وظیفه را به پایان می برد ؟
آیا اگر امروز حسین (ع) در ایران بود در کدام بند اوین جا داشت ؟
به نام حسین مظلوم که آن زمان مظلوم بود و شهید شد این زمان هم مظلوم یارانش مظلومند و در بند های زندان منتظر تیر و طناب
آنروز خودش و یارانش تشنه بودند و امروز هم در بند و حبس تشنه عدالت و ذره انصاف و مروت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات شما سبب بهتر شدن محتوای وبلاگ و یادگیری بیشتر نویسندگان آن خواهد شد