این ندا دوشم آمد اندر گوش
حب ابهی به عالمی مفروش
گر بها جویی و رضای بها
از طریق وفا به هرکس جوش
گر که خواهی زغم شوی فارغ
قطره ای از می محبت نوش
دل کن از نور معرفت روشن
تا شود نار بغض و کین خاموش
هر کلامی ز هر کسی شنوی
جز به سمع وفا و حب منیوش
گر خطایی به چشم خود نگری
تو بذیل عطاء و عفو بپوش
چون شود نیک جمله اعمالت
رایت یا بها کشی بر دوش
یک جهان پر کنی ز خیر و ادب
عالمی مست سازی و مدهوش
مسلک آدمی صفا باشد
دوستی بهر او روا باشد
شعر از : خانم گوهر سیرجانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات شما سبب بهتر شدن محتوای وبلاگ و یادگیری بیشتر نویسندگان آن خواهد شد