به دانشجویان ستاره دار و جوانان ایرانی محروم از تحصیل که شمرده نمی شوند و به چشم نمی آیند .
تو بهترین رقم
میان این شماره های بیکران
تو صفر خوب ِ من!
که کم کسی ظرافت تو دید
و واژه های شوق
از زبان تو شنیده است.
چرا که در میان نسل ها و قرنها
اگر به پای برگه ای تو را معلمی نوشت،
و یا حساب دفتر و خزانه ای به تو رسید،
جوانه غمی دمید،
سرور از دلی پرید،
ترکه ای به دست های کودکی نشست
و چشم های بی امید تاجری به پشت میله ها روانه گشت.
رهاتر از پَرِ پَرَند و پَرنیان!
که زندگی ِ من به بودن تو شاد می شود
تو یاد زندگی ،
تو معنی حیات و بندگی،
که در جهان پر زخواب ما
ز یاد رفته ای!
به باد رفته ای!
تو بهترین رقم برای من!
که هر کسی به هرطریقه ای بخواندَت
و یا اگر ضریب صد رَقم جفا شوی
به رغم جورهای بی شمار
همان محبتی، که بوده ای!
تو صفر ِ خاضع و فروتنی
که هستی همه شماره ها
ز خدمت و خلوص توست[1].
و یا میان حرف ها
تو نقطه ای[2]
که از بساطتِ تو
واژه های مرده
زنده گشته اند
به رقص آمده اند!
تو صفر خوب من!
اگر چه چشم صاحبان زر
حافظان زور
تو را چو هیچ بنگرد
به نیستی بیافکند،
ولی تمام هستی زمانه ای
تو شور و مستی نظام عالمی
اگر چه با دل " تهی " ز ننگ ها و انگ ها،
به چشم ِ رنگی ِ جهان نیامدی،
ولی به هر دمی که در کنار من نشسته ای،
نگاه عاشقانه ات به زندگی،
مرا در این جهان دَه دَهی[3]
به اوج برده است.
ولی تو صفر خوب من!
مرا رها کن از عدد
که خسته ام ز فرق ها و ضربها،
اگر چه رو به رو نشستن ات خوش است،
پَسَم نشین!
به یک ممیزی که می دهی،
به یک تفاوتی که می شوی!
مرا صفِّ طویل ِ این رقوم مرده
پر غرور ،
پر از رقابت و شرور می کند.
خوشا دمی که پشت اولین عدد پناه می بری
و در پناه سنگرش،
ز هَجمۀ تجمّل زمانه
مانده ای بری
گذار تا به طعنه گویدت که
"صفرهای پشت هر عدد ندارد ارزشی."
هم او که بر ندای قلب او
نمانده لرزشی.
هم او که دم به دم ز راه مهر و عاطفه
نموده لغزشی.
مرا رها کن از خودم
تو صفر خوب من
همیشه ماندنی!
بهمن نیروانی 2/8/89
میان این شماره های بیکران
تو صفر خوب ِ من!
که کم کسی ظرافت تو دید
و واژه های شوق
از زبان تو شنیده است.
چرا که در میان نسل ها و قرنها
اگر به پای برگه ای تو را معلمی نوشت،
و یا حساب دفتر و خزانه ای به تو رسید،
جوانه غمی دمید،
سرور از دلی پرید،
ترکه ای به دست های کودکی نشست
و چشم های بی امید تاجری به پشت میله ها روانه گشت.
رهاتر از پَرِ پَرَند و پَرنیان!
که زندگی ِ من به بودن تو شاد می شود
تو یاد زندگی ،
تو معنی حیات و بندگی،
که در جهان پر زخواب ما
ز یاد رفته ای!
به باد رفته ای!
تو بهترین رقم برای من!
که هر کسی به هرطریقه ای بخواندَت
و یا اگر ضریب صد رَقم جفا شوی
به رغم جورهای بی شمار
همان محبتی، که بوده ای!
تو صفر ِ خاضع و فروتنی
که هستی همه شماره ها
ز خدمت و خلوص توست[1].
و یا میان حرف ها
تو نقطه ای[2]
که از بساطتِ تو
واژه های مرده
زنده گشته اند
به رقص آمده اند!
تو صفر خوب من!
اگر چه چشم صاحبان زر
حافظان زور
تو را چو هیچ بنگرد
به نیستی بیافکند،
ولی تمام هستی زمانه ای
تو شور و مستی نظام عالمی
اگر چه با دل " تهی " ز ننگ ها و انگ ها،
به چشم ِ رنگی ِ جهان نیامدی،
ولی به هر دمی که در کنار من نشسته ای،
نگاه عاشقانه ات به زندگی،
مرا در این جهان دَه دَهی[3]
به اوج برده است.
ولی تو صفر خوب من!
مرا رها کن از عدد
که خسته ام ز فرق ها و ضربها،
اگر چه رو به رو نشستن ات خوش است،
پَسَم نشین!
به یک ممیزی که می دهی،
به یک تفاوتی که می شوی!
مرا صفِّ طویل ِ این رقوم مرده
پر غرور ،
پر از رقابت و شرور می کند.
خوشا دمی که پشت اولین عدد پناه می بری
و در پناه سنگرش،
ز هَجمۀ تجمّل زمانه
مانده ای بری
گذار تا به طعنه گویدت که
"صفرهای پشت هر عدد ندارد ارزشی."
هم او که بر ندای قلب او
نمانده لرزشی.
هم او که دم به دم ز راه مهر و عاطفه
نموده لغزشی.
مرا رها کن از خودم
تو صفر خوب من
همیشه ماندنی!
بهمن نیروانی 2/8/89
[1]
. عموما برای صفر ارزشی قائل نیستم . در نظریه مجموعه ها، مجموعه تهی
معادل صفر است وعدد یک، مجموعه تک عضو تهی. به همین ترتیب همه اعداد را می
توان از تهی و یا صفر بدست آورد.
[2] . به اعتقاد عرفای اسلامی، علم حقیقی نقطه ای است که جاهلان آن را تکثیر نمودند.
[3] . سیستم شماره ما که بر اساس یکان،دهگان، صدگان و است ، ده دهی می باشد و سیستم کامپیوتر که صفر و یک است، دو دویی می باشد
[2] . به اعتقاد عرفای اسلامی، علم حقیقی نقطه ای است که جاهلان آن را تکثیر نمودند.
[3] . سیستم شماره ما که بر اساس یکان،دهگان، صدگان و است ، ده دهی می باشد و سیستم کامپیوتر که صفر و یک است، دو دویی می باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظرات شما سبب بهتر شدن محتوای وبلاگ و یادگیری بیشتر نویسندگان آن خواهد شد